Χριστουγεννιάτικα έθιμα από διάφορες γωνιές της Ελλάδας!!!

Κάθε γωνιά της Ελλάδας κρύβει τα δικά της έθιμα και παραδόσεις που έχουν τις ρίζες τους βαθιά πίσω στο χρόνο.

Κάθε περιοχή της χώρας ετοιμάζεται με τον δικό της τρόπο να υποδεχτεί τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά, με τις δικές της εκδηλώσεις και εορτασμούς, αναβιώνοντας παλιές συνήθειες, ήθη και έθιμα.

Ταξίδεψε για λίγο διαβάζοντας μερικά έθιμα από διάφορες περιοχές της Ελλάδας…

Ήπειρος:

«Tα καρύδια»

Τα καρύδια είναι ένα παραδοσιακό ομαδικό παιγνίδι που παίζουν τα παιδιά στην Ήπειρο. Οι κανόνες του παιχνιδιού έχουν ως εξής: Κάποιο παιδί χαράζει στο χώμα μια ευθεία γραμμή. Πάνω σ’ αυτή, κάθε παίκτης βάζει κι από ένα καρύδι στη σειρά. Μετά, ο κάθε παίκτης με τη σειρά του και από κάθετη απόσταση ενός με δύο μέτρα από τη γραμμή των καρυδιών, σημαδεύει σκυφτός, και με το μεγαλύτερο και το πιο στρογγυλό καρύδι του, κάποιο άλλο καρύδι. Όποιο καρύδι πετύχει και το βγάλει έξω από τη γραμμή το κερδίζει και δοκιμάζει ξανά σημαδεύοντας κάποιο άλλο καρύδι. Αν αστοχήσει, συνεχίζει ο επόμενος παίκτης. Το παιχνίδι συνεχίζεται μέχρι να βγουν από τη γραμμή όλα τα καρύδια.

«Tο αναμμένο πουρνάρι»

Μια ωραία συνήθεια που βασίζεται σε μια παλιά παράδοση. Όταν γεννήθηκε ο Χριστός και πήγαν, λέει, οι βοσκοί να προσκυνήσουν, ήταν νύχτα σκοτεινή. Βρήκαν κάπου ένα ξερό πουρνάρι κι έκοψαν τα κλαδιά του. Πήρε ο καθένας από ένα κλαδί στο χέρι, του έβαλε φωτιά και γέμισε το σκοτεινό βουνό χαρούμενες φωτιές και τριξίματα και κρότους. Από τότε, λοιπόν, έχουν τη συνήθεια στα χωριά της Άρτας, όποιος πάει στο σπίτι του γείτονα, για να πει τα χρόνια πολλά, καθώς και όλα τα παιδιά τα παντρεμένα, που θα πάνε στο πατρικό τους, για να φιλήσουν το χέρι του πατέρα και της μάνας τους, να κρατούν ένα κλαρί πουρνάρι, ή ό,τι άλλο δεντρικό που καίει τρίζοντας. Στο δρόμο το ανάβουν και το πηγαίνουν έτσι αναμμένο στο πατρικό τους σπίτι και γεμίζουν χαρούμενες φωτιές και κρότους τα σκοτεινά δρομάκια του χωριού.

Ομαδική ζωγραφική και ευχές για τα Χριστούγεννα και το νέο έτος

Χριστούγεννα ήρθαν πάλι...

Τα παιδιά μιλούν, οι γονείς σωπαίνουν...

[ "Ας προσπαθήσουμε καλύτερα να τους μιλήσουμε με το παράδειγμά μας , παρά με τα λόγια μας."]

Κανείς γονιός δεν γεννήθηκε παντογνώστης ή τέλειος.
Όλοι οι άνθρωποι κάνουμε λάθη.
Πολλές φορές όμως φοβόμαστε να τα παραδεχτούμε.
Κι αν ο Δημόκριτος έλεγε: "Καλύτερα να ξεσκεπάζεις τα δικά σου λάθη, παρά των άλλων", μια λατινική φράση αποκαλύπτει το προφανές για τη σημερινή πραγματικότητα:
"Errare humanum est" (Τὸ πλανᾶσθαι ἀνθρώπινον).
Συγκεντρώνοντας κάποιες παρατηρήσεις από εκθέσεις, αφήνω τα παιδιά να εκφραστούν ελεύθερα για τις σχέσεις τους με τους γονείς:


Μαρία: Το βασικότερο είναι ότι οι γονείς μου δεν με καταλαβαίνουν. Δεν νιώθουν τις ανάγκες μου, τις ανησυχίες μου, τα προβλήματά μου. Με αντιμετωπίζουν πάντα με επιφύλαξη και δεν νιώθουν πως χρειάζομαι κι εγώ να είμαι ανεξάρτητη κι ελεύθερη.

Γιώργος: Οι γονείς μου δεν έχουν ελεύθερο χρόνο για μένα. Μονίμως τρέχουν για τις δουλειές τους αφήνοντάς με μόνο και ίσως μαζί με τη μεγάλη μου γιαγιά ή τον κουφό μου παππού. Θέλω να βγω βόλτα με τους φίλους μου, αλλά συχνά πρέπει να λέω ψέματα ή να παραπλανώ τους μεγαλύτερούς μου, ώστε να νιώσω ελεύθερος.

Ελευθερία: Δεν αντέχω πλέον μέσα σε ένα σπίτι με φωνές, καυγάδες και αμφισβήτηση. Και να σας πω και το καλύτερο: όποτε βγαίνω έξω με τους φίλους μου, το κινητό μου χτυπά συνεχώς και η μαμά μου με ρωτά με νεύρα γιατί δεν το σηκώνω. Κι αν το σηκώσω, με ρωτά τι ώρα θα γυρίσω! Βαρέθηκα!

Γιάννα: Οι γονείς μου είναι συνέχεια πάνω από το κεφάλι μου. Είναι τόσο πιεστικοί κι υπερπροστατευτικοί, που δεν με αφήνουν να αναπνεύσω!

Δημήτρης: Δεν υπάρχει μέρα που ο πατέρας μου δεν θα μου κάνει παρατήρηση. Δεν βρίσκω ηρεμία ούτε στο δωμάτιό μου. Και βέβαια, κάνω αυτό που με ησυχάζει: ανοίγω δυνατά τη μουσική, για να μην ακούω τι λένε!

 . . . . . . . . . . . . . . .

Ο πολύπαθος λαός μας, λέει:
"Στα βάσανα είμαι βασιλιάς και στη χαρά ζητιάνος, μα στις φουρτούνες της ζωής έμπειρος καπετάνιος."
Έτσι, αγαπητοί γονείς, αφήνω τα σχόλια στη διάθεσή σας. Ανοίξτε τα μάτια σας και θα μάθετε. Κλείστε τα μάτια σας και θα βρείτε. Μην καταπιέζετε τα παιδιά σας, γιατί μεγαλώνουν σε έναν κόσμο απάνθρωπο, χωρίς ελπίδα. Μου αρκεί μόνο να νιώσετε την ανάγκη να κατανοήσετε τα παιδιά σας, μέσα από τα λόγια του Χαλίλ Γκιμπράν:
''Τα παιδιά σου δεν είναι παιδιά σου. Είναι οι γιοι και οι κόρες της λαχτάρας της ζωής για τη ζωή. Για τη ζωή τους είσαι το μέσο, και όχι η αρχή, κι ας μένουν κοντά σου, δεν ανήκουν σε σένα. Μπορείς να τους δώσεις την αγάπη σου, όχι όμως και τις ιδέες σου, γιατί ιδέες έχουν δικές τους. Μπορείς να δώσεις μια στέγη στο σώμα τους, όχι όμως και στην ψυχή τους, γιατί η ψυχή τους κατοικεί στο σπίτι του αύριο, που εσύ δε μπορείς να επισκεφτείς ούτε και στα όνειρά σου '' (Χαλίλ Γκιμπράν, "Ο προφήτης")

Διαβάστε περισσότερα στο ιστολόγιο: "ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΖΩΗ" ... >>>

Μια μέρα στο μουσείο...

Την περίοδο αυτή εκπαιδευτικές δράσεις αναπτύσσουν το Αρχαιολογικό Μουσείο Ιωαννίνων και το Αρχαιολογικό Μουσείο Νικόπολης. Το Αρχαιολογικό Μουσείο Ιωαννίνων, στο πλαίσιο της σειράς εκδηλώσεών του με τίτλο: «Κυριακή στο Μουσείο» διοργανώνει την Κυριακή 5 Δεκεμβρίου, στις 11 το πρωί, εκπαιδευτική δράση με τίτλο: «Από τον Αλέξανδρο στον Πύρρο. Η μεγάλη περιπέτεια στην Ανατολή και στη Δύση». Η δράση, που απευθύνεται σε μαθητές των τριών τελευταίων τάξεων του Δημοτικού, περιλαμβάνει περιήγηση στον χώρο της αίθουσας πολλαπλών χρήσεων και δημιουργική δραστηριότητα. Συγκεκριμένα, τα παιδιά θα ξεναγηθούν στην αίθουσα με το εποπτικό υλικό της έκθεσης «Μέγας Αλέξανδρος. Από τη γη της Μακεδονίας έως τα πέρατα της οικουμένης» που φιλοξενήθηκε στο μουσείο και στην αίθουσα του οίκου των Αιακιδών. Όσοι επιθυμούν μπορούν να δηλώνουν συμμετοχή στο τηλέφωνο: 2651001089. Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας. Η συμμετοχή στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα είναι δωρεάν.

[Πηγή: ιστολόγιο "Το Πωγώνι" ]

Αναγραμματισμός! (Πόσο καλός είσαι στην ανάγνωση;)

[Πηγή: Περισπωμένη]